ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ

Οι κρίσεις πανικού διαφοροποιούνται από το απλό άγχος. .Αφορούν επεισόδια κρίσης πολύ έντονου και ακραίου άγχους,το οποίο συχνά βιώνεται ως τρόμος, με συγκεκριμένα σωματικά συμπτώματα,τα οποία αναπτύσσονται με κλιμακωτή ένταση μέσα σε 10 περίπου λεπτά.Κάθε επεισόδιο διαρκεί συνήθως 10 -15 λεπτά(σπάνια περισσότερο) και περιλαμβάνει συνήθως όλα ή κάποια από τα ακόλουθα σωματικά συμπτώματα:

-Ταχυκαρδία

-Ζάλη ή τάση λιποθυμίας, πονοκέφαλος

-Αίσθημα αδυναμίας ,κυρίως στα πόδια

-Τρέμουλο,κυρίως στα χέρια

-Ναυτία-γαστρεντερική δυσφορία

-Μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα σε διάφορα μέρη του σώματος

-Ξηροστομία

-Αίσθηση ζέστης ή κρύου, με ρίγη ή εξάψεις

-Συχνοουρία

-Μυική υπερένταση

-Πόνοι στο θώρακα

-Αίσθηση 'κόμπου' στο λαιμό

-Δύσπνοια, αίσθημα πνιγμονής

-Θολή όραση

Επίσης μπορεί να υπάρχει μια αίσθηση 'μη πραγματικού -αποπραγματοποίηση ή αποπροσωποποίηση.

Συνήθως το άτομο φοβάται ότι θα πεθάνει ή ότι θα τρελαθεί ή θα γελοιοποιηθεί μπροστά στους άλλους και γενικά επικρατεί μια αίσθηση απώλειας ελέγχου.

Μετά το σοκ της πρώτης κρίσης συνήθως δημιουργείται ο φόβος για ένα νέο επεισόδιο,οπότε προκύπτει το’ άγχος αναμονής’ ( προσμονής) ,το οποίο στην ουσία επιδεινώνει και διατηρεί την κατάσταση.

Επιπλέον μπορεί να εκδηλωθεί κλειστοφοβία ή/και αγοραφοβία και γενικότερα μια φοβική-αποφευκτική συμπεριφορά, που ενδεχομένως να οδηγήσει,σε έκπτωση της λειτουργικότητας του ατόμου σε διάφορους τομείς της ζωής του και αυτοπεριορισμό.

Οι κρίσεις πανικού λοιπόν είναι ουσιαστικά κρίσεις άγχους , όταν αυτό κορυφώνεται. Τότε ο οργανισμός μας αντιδρά φυσιολογικά προετοιμάζοντας το σώμα μας να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο, ώστε να παλέψει ή να τραπεί σε φυγή (fight or flight). Εκκρίνονται λοιπόν οι ορμόνες του άγχους αδρεναλίνη και κορτιζόλη , η καρδιά χτυπά γρήγορα και δυνατά για να στείλει το αίμα στα άκρα μας, ενώ οι πεπτικές λειτουργίες αναστέλλονται

Πρόκειται για μια αρχέγονη αντανακλαστική αντίδραση,την οποία έχουν όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί και αφορά το ένστικτο της επιβίωσης . Έτσι εμφανίζονται και τα σωματικά συμπτώματα , που βιώνουμε και μας τρομάζουν και αποτελούν το επεισόδιο της κρίσης πανικού,φοβούμενοι στην ουσία ότι χάνουμε τον έλεγχο των καταστάσεων και του εαυτού.

.Στην περίπτωση του άγχους, το οποίο συνήθως προκαλείται και επιδεινώνεται από τις σκέψεις και τα συναισθήματα μας,ο κίνδυνος δεν είναι πραγματικός αλλά τροφοδοτούμε τόσο έντονα το φόβο μέσα μας ,ώστε τελικά να αποκτά διαστάσεις πραγματικής απειλής για εμάς.

Συνεπώς ο εγκέφαλος μας στέλνει σήμα κινδύνου στο σώμα μας προκειμένου να προετοιμαστεί για άμεση δράση..

Τελικά όμως η δράση αυτή συνήθως δεν κρίνεται απαραίτητη ,εφόσον δεν υπάρχει κάποιος πραγματικός εξωτερικός κίνδυνος, και έτσι δεν πραγματοποιείται..Ο οργανισμός μας όμως συνεχίζει να παραμένει σε εγρήγορση και ετοιμότητα καθώς και ο ψυχισμός μας,εφόσον δεν διοχετεύτηκε η ενέργεια αυτή εξωτερικά.-κινητικά.Συνήθως μέσα σε λίγα λεπτά ο οργανισμός σταδιακά επανέρχεται και ηρεμεί.

Είναι λοιπόν σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε , ότι πρόκειται για μια καθαρά εσωτερική διεργασία, έναν εσωτερικό διάλογο.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ

Είναι σημαντικό να αλλάξει ο τρόπος σκέψης ,το περιεχόμενο του εσωτερικού διαλόγου.Έτσι λοιπόν οι σκέψεις φόβου και αναμονής μιας επικείμενης καταστροφής μπορούν να μετατραπούν σε σκέψεις αποδοχής, ενθάρρυνσης και θετικής διαβεβαίωσης.:

-Είναι γεγονός ότι αυτή τη στιγμή νιώθω έντονο άγχος και φόβο.

-Οι ενοχλήσεις που βιώνω στο σώμα μου αυτή τη στιγμή, οι οποίες ενισχύουν το φόβο μου, αποτελούν απλές φυσιολογικές και ακίνδυνες αντιδράσεις , καθώς ενεργοποιείται έντονα το ένστικτο της επιβίωσης,ώστε να αντιμετωπίσω μια απειλή.

-Βιώνω ένα επεισόδιο έντονου άγχους .Δεν υπάρχει πραγματικός κίνδυνος.

-Γνωρίζω ότι θα διαρκέσει μόνο λίγα λεπτά.. Το σώμα μου μόνο του θα αρχίσει να επανέρχεται σταδιακά στη συνήθη φυσιολογική του κατάσταση.

-Έχω βιώσει ξανά αυτή την κατάσταση και την έχω αντιμετωπίσει.Ακόμα και αν δεν την αντιμετώπισα όσο αποτελεσματικά θα ήθελα, το σίγουρο είναι ότι δεν έπαθα κάτι κακό. Είμαι ασφαλής.

Επίσης η μάσηση μιας τσίχλας ή καραμέλας την ώρα της κρίσης, βοηθά στο να ξεκινήσουν οι διαδικασίες πέψης, οπότε ο εγκέφαλος μας παίρνει το σήμα ότι δεν υπάρχει κίνδυνος , ότι ήταν λάθος συναγερμός

Επιπλέον είναι πολύ σημαντική η σωματική άσκηση , ο ποιοτικός ύπνος και η υγιεινή διατροφή, καθώς επίσης και οι ασκήσεις αναπνοών και  νευρομυϊκής χαλάρωσης, ειδικά αν τις εφαρμόζουμε σε καθημερινή βάση.

Τέλος είναι σημαντικό να αναζητήσουμε τα βαθύτερα αίτια, δηλαδή τους βαθύτερους φόβους, πεποιθήσεις και εσωτερικές συγκρούσεις μας, που αποτελούν τις βασικές πηγές άγχους .

Συγγραφή άρθρου : Κλαίρη Ευθυμιάδου